کاش می شد، انگشت را تا ته حلق فرو کرد ...
و بعضی دلبستگی ها را یکجا بالا آورد...
وفاداری آدم ها را زمان اثبات میکند نه زبان!
زندگی به من آموخت هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست...
#حسین_پناهی
((امیدوارم عشق به موقع سراغت بیاد!))
آرزوی همیشگیش بود مهم نبود تولد باشه عید باشه یا هرمناسبت دیگه همیشه ته جمله هاش همینو میگفت
یه بار که خیلی کنجکاو شدم پرسیدم چرا همیشه این آرزو رو میکنی؟
گفت ”عشق تو بدترین شرایط ممکن سراغم اومد و همه چیز رو خراب کرد... از اونروز به بعد فهمیدم عشق باید تو زمانش اتفاق بیوفته وگرنه گند میزنه به همه چیز... باعث میشه آدمی که میتونست یه عمر پیشت بمونه رو، به یه رهگذر تبدیل کنه... حسی که میتونست عشق بمونه، به نفرت تبدیل شه...“
دستامو فشار داد و با همون لبخند ِ تلخِ همیشگیش گفت: امیدوارم عشق به موقع سراغت بیاد...
دلم می خواست کسی باشد که مرا " بلد " باشد ...
بلد بودن مهم تر از عاشق بودن ، یا حتی دوست داشتن است. ...
کسی که تو را " بلد " باشد ، با تمام پستی بلندی هایت کنار می آید ، می داند کی سکوت کند ، کی دزدکی نگاهت کند ، کی سرت داد بزند ، و کی در اوج عصبانیت ، محکم در آغوشت بگیرد ...
کاش کسی باشد که مرا " بلد " باشد ...
بابا لنگ دراز عزیزم!
بعضی آدمها را نمیشود داشت... فقط میشود یک جور خاصی دوستشان داشت...
بعضی آدمها اصلا برای این نیستند که برای تو باشند یا تو برای آنها!
اصلا به آخرش فکر نمیکنی، آنها برای اینند که دوستشان بداری!
آن هم نه دوست داشتن معمولی، نه حتی عشق، یک جور خاصی دوست داشتن که اصلا هم کم نیست...
این آدمها حتی وقتی که دیگر نیستند هم در کنج دلت تا ابد یه جور خاص دوست داشته خواهند شد...