نقاط ماشه یا تریگر پوینت، نقاط کانونی در یک باند محکم از عضله اسکلتی هستند. آنها به صورت محلی و در یک الگوی ریفرال، درد ایجاد می کنند و اغلب با اختلالات مزمن اسکلتی عضلانی همراه هستند.
تروما حاد یا میکروتروما تکراری ممکن است منجر به ایجاد استرس بر روی الیاف عضلانی و تشکیل نقاط ماشه ای شود.
بیماران ممکن است درد منطقه ای و مداوم داشته باشند که منجر به کاهش دامنه حرکت در عضلات آسیب دیده می شود. این شامل عضلات مورد استفاده برای حفظ وضعیت بدن ، مانند گردن ، شانه ها و کمربند لگن است. نقاط ماشه همچنین ممکن است به عنوان سردرد تنش ، وزوز گوش ، درد مفاصل زمانی ، کاهش دامنه حرکت در پاها و کمردرد آشکار شود.
لمس گره ای از فیبر عضلانی سخت تر از قوام طبیعی ، یافته فیزیکی است که معمولاً با یک نقطه ماشه همراه است. لمس نقطه ماشه به طور مستقیم در ناحیه آسیب دیده باعث ایجاد درد می شود و/یا باعث ارجاع درد به سمت منطقه ریفرال می شود.
از روش های مختلفی مانند تکنیک اسپری و کشش، اولتراسوندتراپی، درمان دستی و تزریق برای غیرفعال کردن نقاط محرک استفاده می شود.
نشان داده شده است که سوزن خشک یکی از موثرترین روش های درمانی برای غیرفعال کردن نقاط ماشه و تسکین سریع علائم است.