حواست باشه اگر در دوران بحران به چیزی یا کسی وابسته شدی، عادتش می‌تونه ویرانگر باشه.
گاهی یک لحن، یک احساس یا حتی پیام‌هایی که هر روز تکرار می‌شن و با خونسردی ازشون می‌گذری، وابستهَت می‌کنن.
چنان وابستهَت می‌کنن که گیر می‌افتی.
حتی در دوران رهایی از بحران، گیر می‌افتی و این همون خودفریبی‌ست.
این که خیال می‌کنی اون‌ها نجات‌دهنده بوده‌ن.
شاید اینطوری باشه و شاید هم نه...
می‌دونی که من آدمِ حکم قطعی دادن نیستم، اما حواست باشه خودت رو گول نزنی.
خودفریبی، درد بی‌درمونیِ که علاجی نداره جز آگاهی.
اول خودت رو بشناس بعد به چیزی یا کسی دل ببند.
